Η συγκρότηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι αναμφισβήτητα ένα θετικό γεγονός και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την ανασυγκρότηση του χώρου μας. Απαιτείται, όμως, ακόμα πολλή δουλειά από όλους μας. Και κυρίως πρέπει να εμπνεύσουμε ενθουσιασμό στα μέλη και τους φίλους μας. Δεν αρκεί να επαναλάβουμε γενικόλογες και στρογγυλεμένες απόψεις για να είμαστε αρεστοί σε όλους. Χρειαζόμαστε σύγχρονο ριζοσπαστικό και καινοτόμο προγραμματικό λόγο με ρεαλιστικές προτάσεις που, με βάση τις σημερινές δύσκολες συνθήκες, να θεμελιώνουν ένα νέο ήθος στην πολιτική και να έχουν ως επίκεντρο τον πολίτη και την βελτίωση της καθημερινότητάς του.
Είναι σίγουρο οτι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα και την παράταξη. Κυρίως για την πατρίδα. Όλοι μας στο οικογενειακό, κοινωνικό, επαγγελματικό περιβάλλον αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, ανεργία, υπερφορολόγηση. Σε αυτό το σημείο η παράταξη που, παρά τα οποία λάθη και παραλείψεις, άλλαξε την πατρίδα πρέπει να διατυπώσει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα εξόδου από τα μνημόνια και κυρίως πώς θέλουμε, πώς φανταζόμαστε την Ελλάδα μετά από αυτά. Ξέρω ότι σε μεγάλο βαθμό γίνεται μια προσπάθεια με το πρόγραμμα Ελλάδα.
Το επικίνδυνο σε μια πορεία ανάμεσα στο υπάρχον δίπολο του πολιτικού συστήματος και σε μια πολωτική εκλογική αναμέτρηση είναι να λεηλατηθούμε από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό χρειάζεται, πέρα από την αντιπολίτευση, πλήρη σαφήνεια και εξειδίκευση στις προτάσεις μας. Να μην φοβηθούμε να συγκρουστούμε. Αντιθέτως, με βάση πολύ συγκεκριμένες και εξειδικευμενες προτάσεις, να προσπαθήσουμε να οικοδομήσουμε νέες κοινωνικές συμμαχίες. Επίσης, ο λόγος μας πρέπει να είναι ανοιχτός και ενωτικός στις υπόλοιπες κινήσεις του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Πρέπει να προσπαθήσουμε οι διαδικασίες να είναι μαζικές, με την συμμετοχή παραγωγικών δυνάμεων, από την Αυτοδιοίκηση, τα δίκτυα νέων επιχειρηματιών και αγροτών, τα επιμελητήρια, από τον τουριστικό κλάδο, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, την παιδεία.
Όσον αφορά την περιοχή και την οργάνωση της παράταξης στον νομό, πιστεύω ότι η διοργάνωση σε κάθε Δήμο του νομού θεματικών εκδηλώσεων, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής, θα δώσει ένα στίγμα εξωστρέφειας.
Έχουμε ακόμα πολλή δουλειά να κάνουμε τοσο σε πολιτικό και προγραμματικό, οσο και σε οργανωτικό επίπεδο. Οι δυσκολίες και τα διλήμματα που συναντήσουμε θα είναι πολλά.
Ενδεικτικά κάποια σημεία από το πρόγραμμά μας προς συζήτηση για την εκδήλωση.
- Σύγχρονο κράτος: να βρούμε νεους τρόπους ώστε οι δημόσιες υπηρεσίες να γίνουν πιο φιλικές και προσβάσιμες στον πολίτη και τον επιχειρηματία. Ενίσχυση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και εξυπηρέτησης.
- Φορολογικό-Οικονομία: απλοποίηση του φορολογικού συστήματος και σταθερότητα του συστήματος. Και αυτό συνδυάζεται με το κλίμα στις επενδύσεις. Η Ελλάδα καταλαμβάνει την τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. όσον αφορά το επίπεδο των επενδύσεων ως προς το ΑΕΠ το 2016, σύμφωνα με την Eurostat.
- Αγροτική οικονομία: οι θέσεις της ΔΗΣΥ για την αγροτική πολιτική είναι μια καλή βάση για συζήτηση για την ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα στην Ελλάδα. Αλλά θα πρέπει να εξειδικεύσει τις προτάσεις της σε θεματα όπως η προστασία των παραγωγών και της παραγωγής, τα μητρώα εμπόρων κα. Επίσης, να ανοίξει η συζήτηση για τις υποδομές που χρειάζονται οι αγροτικές περιοχές που θα βοηθήσουν στην προσελκύση νέων αγροτών και στην αύξηση της παραγωγής. Επίσης χρειάζονται νέα συνεργατικά μοντέλα επιχειρηματικότητας, νέες μορφές επιχειρηματικής οργάνωσης της αγροτικής οικονομίας.
- Θεσμοί: Ενίσχυση του ρόλου του κοινοβουλίου, οσον αφορα την σχέση νομοθετικής και εκτελεστικης εξουσίας, θεσμοθετηση της 4ετιας. Νέο εκλογικό σύστημα, σπάσιμο των αχανών εκλογικών περιφερειών, πολιτικό χρήμα.
- Δικαιοσύνη: Μέτρα επιτάχυνσης της δικαιοσύνης με επίλυση προβλημάτων πολυνομίας και υποδομών.
- Να διασαφηνίσουμε την έννοια του πατριωτισμού και του πατριωτικού έναντι των εθνολαϊκιστών. Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι λαϊκιστές ηγέτες έχουν διαχρονικά σύντομη διάρκεια επιβίωσης. Το άσχημο είναι ότι, ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, το τέλος του λαϊκισμού συνοδευοταν από κάποια εθνική καταστροφή (1897, 1922, 1974).
