Συνέντευξη στην εφημερίδα Κορινθιακή

Συνέντευξη στην εφημερίδα Κορινθιακή και τον εκδότη της Σπύρο Μασούρη, που κυκλοφόρησε το Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019.

Σ.Μ: Το ΚΙΝ.ΑΛ. σας ανακοίνωσε ήδη υποψήφιο βουλευτή του. Το πρώτο ερώτημα όμως μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις είναι αν θα είστε υποψήφιος με το ΚΙΝ.ΑΛ. ή με το ΠΑΣΟΚ;

Γ.Α: Το σημαντικό είναι, όλοι όσοι εμπλεκόμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο εγχείρημα της ενοποίησης της δημοκρατικής παράταξης, να προσπαθήσουμε σκληρά να φτιάξουμε τη μεγάλη προοδευτική παράταξη που μας αξίζει. Που αξίζει στην χώρα. Μια παράταξη που θα πατάξει το πελατειακό κράτος, θα οδηγήσει την οικονομία σε ένα νέο δρόμο με ένα νέο παραγωγικό πρότυπο, θα καταπολεμήσει τις ανισότητες, την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, θα υπερασπιστεί δικαιώματα.

Όπως ξέρετε, μέχρι στιγμής έχουν γίνει σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση της ενοποίησης της Δημοκρατικής Παράταξης. Έχουμε όμως χρέος απέναντι στους 212.000 συνιδρυτές της παράταξης να ακούσουμε το μήνυμα τους για την δημιουργία ενός ισχυρού αυτόνομου προοδευτικού πόλου, χωρίς ετεροκαθορισμούς και εγωισμούς, να σταθούμε απέναντι στην δημαγωγία, τον λαϊκισμό, να αποτρέψουμε την πόλωση και τον διχασμό. Έχουμε όμως και ευθύνη να διαφυλάξουμε την ενότητα της παράταξης να συνεχίσουμε πιο δυναμικά, να κάνουμε σαφές με κάθε τρόπο ποια είναι  η πρόταση μας για το μέλλον της Ελλάδας.

Αλλά εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε και κάτι ακόμα. Όπως ανακοίνωσε η Πρόεδρος μας, η Φώφη Γεννηματά, προχωράμε σε έκτακτο πολιτικό και καταστατικό Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής. Όλα τα πολιτικά θέματα θα συζητηθούν εκεί, θα αποφασιστεί η ενιαία λειτουργία του Κινήματος Αλλαγής, για να προχωρήσουμε ενωμένοι, ενισχύοντας την ενιαία λειτουργία και φωνή μας.

Όσον αφορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ο βασικός πυλώνας του Κινήματος Αλλαγής. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι πάντα εδώ και πρωταγωνιστεί στην επόμενη μέρα της παράταξης. Με βασικό κορμό και πυλώνα το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τιμώντας την ιστορία και την προσφορά του στον τόπο, τις μεγάλες αλλαγές που τόλμησε και έφερε, αλλάζοντας σημαντικά την ελληνική κοινωνία μεταπολιτευτικά. Με αυτές τις αρχές και αξίες προχωράμε στο μέλλον.

Σ.Μ: Είναι σε κρίση ο χώρος της κεντροαριστεράς;

Γ.Α: Ο χώρος της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, βιώνουν τα τελευταία χρόνια μια σημαντική κρίση.

Αλλά πέρα από αυτό, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι στην Ελλάδα οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο είχαν την σφραγίδα των κυβερνήσεων της δημοκρατικής παράταξης και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Από το Ε.Σ.Υ, τις αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο και τον Α.Σ.Ε.Π, μέχρι την Διαύγεια, τις αλλαγές στην δημόσια διοίκηση και την αυτοδιοίκηση, την καθιέρωση του θεσμού του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος και την δημιουργία της Αρχής για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος. Παρόλα τα λάθη, τις παραλείψεις, τις συμπεριφορές που πρόδωσαν και πλήγωσαν την παράταξη, κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίζει ότι οι μεγάλες τομές στην χώρα έγιναν επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Οι πελατειακές δομές και αντιλήψεις κατάφεραν όμως να επιβιώσουν. Είναι οι δομές αυτές που ευθύνονται κυρίως για την υποχώρηση των δημοκρατικών θεσμών, την απομάκρυνση των πολιτών από τις πολιτικές διαδικασίες, την μεγέθυνση του συγκεντρωτικού κράτους, την γιγάντωση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη στρεβλή ανάπτυξη. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την εμβάθυνση της παγκοσμιοποίησης οδήγησε σταδιακά στην διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου που θεμελιώθηκε μεταπολεμικά, από τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της συγκέντρωσης πλούτου σε χέρια λίγων, την μεγέθυνση των ανισοτήτων, αλλά και την υποχώρηση των δημοκρατικών θεσμών έναντι των κανόνων της αγοράς. Η Ευρωπαϊκή και Ελληνική σοσιαλδημοκρατία, απέναντι σε αυτή την κατάσταση αντέδρασαν αμήχανα, ενώ συχνά απουσίασαν πολιτικές διαφοροποίησης και ανάσχεσης των συνεπειών της παγκοσμιοποίησης. 

Η σοσιαλδημοκρατία κατάφερε στο παρελθόν να κερδίζει την ψήφο των πολιτών όποτε υπερασπίστηκε τις αξίες της. Της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της ενίσχυσης των δημοκρατικών θεσμών και του κοινωνικού συμβολαίου που διασφάλιζε προοπτική και διαφάνεια στην αξιοποίηση του παραγόμενου πλούτου, προς όφελος της κοινωνίας. Οπότε έδινε φωνή στους πολίτες. Αντίθετα, όταν υποχώρησε από τις διαχρονικές της αξίες, θολώνοντας το ιδεολογικό της στίγμα, όταν λειτούργησε ως κατεστημένο πίσω από κλειστές πόρτες μακριά από την κοινωνία, τότε είχαμε μια υποχώρηση, δίνοντας χώρο στην ενίσχυση του εθνικισμού και του λαϊκισμού.

Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία σήμερα χρειάζεται ένα νέο αφήγημα για το μέλλον. Πρέπει να παρουσιάσει ένα σχέδιο για το πώς θα εξασφαλίσει ευκαιρίες στις δημιουργικές δυνάμεις να παράξουν πλούτο και πώς αυτός  ο πλούτος θα αξιοποιηθεί χάριν της κοινωνικής συνοχής. Επίσης, στοίχημα είναι πώς θα θεσπιστούν κανόνες και δομές που θα ενισχύουν την πολιτική ένωση και την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αποκαθιστώντας την ισορροπία μεταξύ πολιτικής, Δημοκρατίας και αγορών. Αυτό είναι το στοίχημα για κάθε προοδευτικό πολίτη και κόμμα. Η υπεράσπιση και ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών και της πολιτικής διαδικασίας, έναντι της επιθετικότητας των αγορών.

Σ.Μ: Σας ανησυχεί ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. επιχειρεί να κινηθεί ξεκάθαρα πλέον προς το κέντρο, θέλοντας να κυριαρχήσει στον χώρο που εσείς κρατάτε;

Γ.Α: Θέλω να είμαι απόλυτα σαφής. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν είναι κεντροαριστερό ή σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Μπορεί ο Αλ. Τσίπρας να προσπαθεί να μιμηθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου, μιμούμενος ακόμη και τη φωνή του, να πείσει ότι η εποχή της αυταπάτης έχει παρέλθει ή να δηλώνει έτοιμος να δημιουργήσει ένα προοδευτικό μέτωπο, όμως η πραγματικότητα των πράξεων του τον αφήνουν έκθετο.

Πέρα από τον συνεταιρισμό με τον Καμμένο, ο ΣΥ.ΡΙΖΑ. τα χρόνια που η χώρα είχε ανάγκη από συναινέσεις για να αποφύγει την χρεοκοπία, επικρότησε την βία, την δικαιολόγησε, παρείχε πολιτική νομιμοποίηση σε φαινόμενα που δηλητηρίασαν την πολιτική ζωή, στάθηκε δίπλα δίπλα με εθνικιστές και νεοφιλελεύθερους. Επενδύει διαρκώς στην ακραία πόλωση και στον διχασμό (που βολεύει και τον Μητσοτάκη, αλλά όχι την χώρα), έχει συνεταιριστεί με την καραμανλική δεξιά, αποκρύπτοντας διαρκώς τις ευθύνες της διακυβέρνησης Καραμανλή για την χρεοκοπία και την κρίση.

Πόσο κεντροαριστερή πολιτική είναι η φτωχοποίηση ακόμη και όσων έχουν εργασία; Στα χρόνια του Τσίπρα το 1/4 των μισθωτών αμείβεται με λιγότερα από 500 ευρώ και η πλήρης απασχόληση υποχώρησε στο 67%. Στα χρόνια του Τσίπρα έχουμε βίαιη μετακίνηση των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα προς τη φτώχεια, αποτέλεσμα της φοροεπιδρομής και των επιβαρύνσεων στο ασφαλιστικό. Για να μην αναφέρουμε το όνειδος της εξαΰλωσης των συντάξεων χηρείας λόγω του νόμου Κατρούγκαλου.

Ένα ακόμη σημείο που αξίζει να τονιστεί. Πού είναι η προοδευτική πολιτική του ΣΥ.ΡΙΖΑ. στα δημόσια πανεπιστήμια; Στα χρόνια του Τσίπρα τα δημόσια πανεπιστήμια διαρκώς καταρρέουν και υποχωρούν σε διεθνείς αξιολογήσεις. Σίγουρα η λύση δεν βρίσκεται στην ίδρυση ιδιωτικών  πανεπιστημίων που διακαώς επιθυμεί η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Το πρωτεύον, μια σύγχρονη σοσιαλδημοκρατική θέση, είναι η απελευθέρωση του δημόσιου πανεπιστημίου από αγκυλώσεις και συμφέροντα, ώστε να μπορέσει η  Ελλάδα να αποτελέσει εκπαιδευτικό και ερευνητικό πόλο έρευνας και τεχνολογίας. Η δημόσια παιδεία και η ανώτατη εκπαίδευση θα πρέπει να λειτουργήσει σαν μηχανισμός που θα ευνοεί την πρόοδο και την κοινωνική κινητικότητα προς τα πάνω, θα διασφαλίζει ίσες ευκαιρίες σε όλους. ή θα λειτουργεί σαν ένα κάποιο φίλτρο για την διατήρηση και διεύρυνση εμπεδωμένων ανισοτήτων.

Σ.Μ: Γιατί ζητήσατε να είστε υποψήφιος βουλευτής με το ΚΙΝ.ΑΛ. στην Κορινθία;

Καταρχήν θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. Από την πρώτη στιγμή που άνοιξε η διαδικασία αξιολόγησης υποψηφιοτήτων για την στελέχωση του ψηφοδελτίου της παράταξης για τις εθνικές εκλογές, έθεσα τον εαυτό μου, και ως μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, στην διάθεση της παράταξης.

Η υποψηφιότητά μου με το Κίνημα Αλλαγής ήταν μια αυτονόητη επιλογή. Ανέκαθεν με κέντριζε η πολιτική, κάτι που οφείλεται και στο οικογενειακό μου περιβάλλον. Αυτό με ώθησε ήδη από τα φοιτητικά μου χρόνια να ενταχθώ στην Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η  πολιτική στοίχιση εντέλει αποτυπώνει τις απαντήσεις που δίνουμε σε μεγάλα ερωτήματα όπως τι κοινωνία θέλουμε, πώς φανταζόμαστε το μέλλον της πατρίδας μας, ποια Ευρώπη ζητάμε. Και η δική μου ταύτιση με τις αξίες της Δημοκρατικής Παράταξης ήταν αταλάντευτη. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, σε δύσκολες εποχές, παρά τις δυσκολίες και το απαξιωτικό για την πολιτική περιβάλλον, προσπάθησα να αναδείξω θέματα τοπικού και γενικότερου πολιτικού ενδιαφέροντος.

Σήμερα, είμαι εδώ για να δηλώσω παρών στον αγώνα που καλούμαστε να δώσουμε ως Δημοκρατική Παράταξη, ως Κίνημα Αλλαγής για την ανασυγκρότηση της χώρας.

Σ.Μ: Πώς έγινε δεκτή η υποψηφιότητά σας από τον κόσμο που σας γνωρίζει. Από τους πολιτικούς και προσωπικούς σας φίλους;

Οι φίλοι μου, πολιτικοί και προσωπικοί, χάρηκαν από αυτή την εξέλιξη και με ενθάρρυναν. Δεν σας κρύβω ότι οι περισσότερες απόψεις τους συνέκλιναν ότι πρέπει άνθρωποι από τον κόσμο της εργασίας, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που ζουν τις ιδίες αγωνίες, έχουν τις ίδιες ανάγκες, βιώνουν την ίδια καθημερινότητα, να εμπλέκονται πιο ενεργά στα πολιτικά δρώμενα. Δεν μπορώ να παραλείψω όμως ότι άκουσα και το «πού πας να μπλέξεις». Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί, γιατί δείχνει μια αποστροφή του κόσμου για την πολιτική, που την έχει ταυτίσει με συμπεριφορές που προσβάλλουν, κινήσεις αλαζονείας και ελιτισμού, που δεν ταιριάζουν με την διάθεση προσφοράς.

Στόχος μου είναι να δείξω ότι η πολιτική μπορεί και πρέπει επιτέλους να γίνει διαφορετική. Αυτήν τη φορά, ας δράσουμε έξω από τα συνηθισμένα.

Σ.Μ: Το ΚΙΝ.ΑΛ. έσπευσε ήδη νωρίς να ανακοινώσει τους υποψήφιους βουλευτές, κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ το ισχυρό πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, οι εκλογές φαίνεται πως θα αργήσουν. Μπορεί να σας κουράσει αυτό το διάστημα, όπως επίσης και η αναμονή;

Γ.Α: Το ζήτημα δεν είναι αν θα με κουράσει μια μακρά προεκλογική περίοδος, αλλά ότι θα είναι καταστροφική για την χώρα. Μπορεί σαν νέο υποψήφιο να με ευνοεί η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, ώστε να έχω περισσότερο χρόνο να με γνωρίσει ο κόσμος και να επικοινωνήσω τις ιδέες μου, αλλά αυτό δεν βοηθά την πατρίδα μας.

Στις 16 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε το 60% των ψηφοδελτίων μας. Οι περισσότεροι από τους μισούς δεν έχουμε ξανασυμμετάσχει σε βουλευτικές εκλογές. Περισσότεροι από το 30% είναι κάτω των 40 ετών. Το Κίνημα Αλλαγής οφείλει και θα είναι έτοιμο όποτε και αν γίνουν οι εκλογές. Εμείς αυτό που ζητάμε είναι γίνουν το συντομότερο δυνατό. Η χώρα έχει ανάγκη μια νέα, πραγματικά προοδευτική διακυβέρνηση, που ενώνει, δεν διχάζει. Μια διακυβέρνηση που θα οδηγήσει σε πραγματική έξοδο από την κρίση, για να περάσουμε σε μια εποχή ανάπτυξης, ασφάλειας, αξιοπρέπειας. Και η λύση δεν βρίσκεται στην Ν.Δ, που στην Οικονομία μιλά μόνο για τα συμφέροντα λίγων και ισχυρών, αμφισβητεί ανοικτά τα εργασιακά δικαιώματα, δεν λέει κουβέντα για την αποκέντρωση του κράτους και την ενίσχυση της αυτοδιοίκησης. Μόνο της μέλημα πώς θα κερδίσει τις 13 περιφέρειες της χώρας.

Σ.Μ: Τι θα λέγατε σε έναν νέο ψηφοφόρο, των 17 ετών πλέον, που μάλλον δεν φαίνεται να τον έλκει το παλιό; Πώς θα τον πείστε να ψηφίσει ΚΙΝ.ΑΛ. ή ΠΑ.ΣΟ.Κ.;

 

Το σίγουρο είναι ότι δεν θα προσπαθήσω να τον πείσω για μαγικές λύσεις, δεν θα του δώσω εύκολες, ανέξοδες απαντήσεις. Την κατάσταση την γνωρίζει. Την ζει στο σπίτι του, πιθανόν, τα αδέρφια του έχουν μεταναστεύσει σε αναζήτηση εργασίας. Γνωρίζει για την κατάσταση των Ελληνικών πανεπιστημίων, την ανεργία, το εργασιακό περιβάλλον με λίγα ή καθόλου δικαιώματα. Το πιθανότερο είναι πως ήδη θα σκέφτεται να φύγει από την Ελλάδα. Και δεν τον αδικώ. Θα του προτείνω όμως, να σκεφτεί διαφορετικά. Να επιλέξει την συμμετοχή.

Θα του προτείνω να μείνει να παλέψουμε όλοι μαζί, να αντισταθούμε στην παρακμή και τον διχασμό, στο κλίμα απαξίωσης που επικρατεί γύρω από την πολιτική, τις κοκορομαχίες σε τηλεοπτικά πλατό που δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Κάθε νέος άνθρωπος όμως έχει την επιλογή είτε να απέχει από τις πολιτικές διαδικασίες είτε να γίνει συμμέτοχος της λύσης των προβλημάτων της πατρίδας μας. Να μείνει να παλέψουμε όλοι μαζί, για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας, ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν οι νέοι μας που μετανάστευσαν, να αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό μας πρόβλημα, να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Ώστε να μην αναγκαστεί και η επόμενη γενιά να μεταναστεύσει.