Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εν μέσω πανδημίας φέρνει ένα νομοσχέδιο που αλλάζει προς το χειρότερο τις ήδη πληγωμένες εργασιακές σχέσεις. Οι διαθέσεις της είχαν διαφανεί όταν αρχικά απέφυγε να κηρύξει την υποχρεωτικότητα των κλαδικών συμβάσεων, αλλά και όταν, κατά την διάρκεια της πανδημίας, άφησε 600.000 εργαζομένους να ζουν για μήνες μόνο με 534€ και 350.000 μακροχρόνια άνεργους χωρίς καμία στήριξη.
Τώρα έρχεται να ολοκληρώσει το έργο της. Βαφτίζει το νομοσχέδιο προοδευτικό, υπερδιαφημίζει τα θετικά του σημεία, όπως οι άδειες πατρότητας ή τα μέτρα κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με αυτά; Ή με την καθιέρωση της ψηφιακής κάρτας; Που όμως παραπέμπεται ως «υπόσχεση» μελλοντική. Χωρίς ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, ελλοχεύει ο κίνδυνος αυτά να αποδειχθούν κενού περιεχομένου˙ τους οποίους η Ν.Δ συνειδητά έχει αποδυναμώσει, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τον Σ.ΕΠ.Ε. Οι καλοί εργοδότες πάντα τηρούν τους κανόνες. Τι γίνεται όμως όσους εκμεταλλεύονται εργαζομένους; Ποιος θα τους ελέγξει;
Πίσω όμως από τα ωραία λόγια κρύβεται η ουσία του νομοσχεδίου. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η απελευθέρωση των απολύσεων και ο περιορισμός της συνδικαλιστικής δράσης.
Για πρώτη φορά ο χρόνος εργασίας θα είναι αποτέλεσμα ατομικής και όχι συλλογικής συμφωνίας εργαζομένου εργοδότη. Καθιερώνεται η δεκάωρη εργασία χωρίς πληρωμή υπερωριών, που αντικαθίσταται από την "υπόσχεση" μελλοντικών ρεπό. Αλήθεια, σε μια χώρα με υψηλή ανεργία (την δεύτερη υψηλότερη νεανική ανεργία στην Ε.Ε.), με αδήλωτη εργασία και υποαπασχόληση, ποιος εργαζόμενος θα αρνηθεί μια δυσμενή μεταβολή των εργασιακών του συνθηκών, υπό τον κίνδυνο της απόλυσης; Φαίνεται πως ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα. Από την μια κόβουν θέσεις εργασίας, αλλά και θέτουν την οικογενειακή και κοινωνική ζωή ενός εργαζομένου έρμαιο στις ορέξεις του εργοδότη του.
Ταυτόχρονα διευκολύνονται οι απολύσεις. Περιορίζονται οι λόγοι ακυρότητας, ενώ ακόμα και μια παράνομη απόλυση, μετά από δικαστική απόφαση υπέρ του εργαζομένου, δεν θα σημαίνει επαναπρόσληψή του, αλλά μια επιπλέον αποζημίωση. Ουσιαστικά παύει κάθε έννοια προστασίας της εργασίας.
Επίσης, περιορίζει δραστικά το δικαίωμα της απεργίας και της προστασίας των εκπροσώπων των εργαζομένων από τον κίνδυνο απόλυσης.
Είναι συνειδητή επιλογή της ΝΔ να στηρίξει την «ανάπτυξη» στην φθηνή εργασία, με θέσεις εργασίας χαμηλής εξειδίκευσης. Αλλά οι επιλογές της θα βαθύνουν την κρίση, θα αυξήσουν την ανεργία, θα φτωχοποιήσουν τους εργαζομένους. Ένα μέλλον ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Αντίθετα, εμείς στο Κίνημα Αλλαγής αντιλαμβανόμαστε πως η ανάπτυξη συμβαδίζει με την κοινωνική συνοχή και το μέλλον της χώρας, την εποχή της 4ης Β.Ε., θα πρέπει να βασιστεί στον ψηφιακό μετασχηματισμό, στην γνώση, στην κατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού.
Για το Κίνημα Αλλαγής στρατηγικός στόχος είναι η Πλήρης Απασχόληση. Οι προτάσεις μας περιλαμβάνουν κίνητρα για τις επιχειρήσεις, αλλά και ποσοτικοποιημένες υποχρεώσεις, επιμένουμε στην ενίσχυση συλλογικών διαπραγματεύσεων και κλαδικών συμβάσεων, μέσω της υποχρεωτικότητάς τους, στον καθορισμό του κατώτατου μισθού από Εθνική Συλλογική Σύμβαση, και την αναβάθμιση του Σ.ΕΠ.Ε.
Απέναντι στο μοντέλο της φθηνής και απαξιωμένης εργασίας, προτείνουμε ένα μέλλον ασφάλειας και αξιοπρέπειας.
Δημοσιεύτηκε στην Political στις 28/5/2021