Η 3η Σεπτεμβρίου και μια νέα πρόκληση
Ο Σεπτέμβρης του '74 βρίσκει την Ελλάδα μετά τη στυγνή επταετή δικτατορία και με νωπή την τραγωδία της Κύπρου. Η 3η Σεπτεμβρίου και η ίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι η απαρχή μιας μεγάλης ριζικής Αλλαγής που θα καθορίσει την πορεία της χώρας. Ο Ανδρέας αναγνωρίζει τις προκλήσεις της εποχής και τις αγωνίες της κοινωνίας, διατυπώνει μια εθνική στρατηγική για μια Ελλάδα κυρίαρχη, ανεξάρτητη, με κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη, συμβάλλει καθοριστικά στην σταθεροποίηση της Δημοκρατίας και στην μεταπολιτευτική πρόοδο της χώρας. Με την άνοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία γίνονται βήματα εκδημοκρατισμού και μπαίνουν οι βάσεις για μεγάλες αλλαγές.
Μεγάλα κοινωνικά στρώματα που βρισκόταν στο περιθώριο από το μετεμφυλιακό κράτος και την χούντα αποκτούν φωνή.
Παρά την προσπάθεια κάποιων να ξαναγράψουν την ιστορία, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Η πατρίδα και η κοινωνία με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κυβέρνηση έζησε μια μεγάλη περίοδο κοινωνικής ειρήνης και ευημερίας, μια Ελλάδα ισχυρή και εθνικά υπερήφανη. Οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα έχουν την σφραγίδα ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Για αυτό και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Ν.Δ., ενώ μέσα στην οικονομική κρίση προσπάθησαν να χρεώσουν τα πάντα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., σήμερα προσπαθούν να οικειοποιηθούν κομμάτια της ιστορίας του. Μιλάνε για εμβληματικές μεταρρυθμίσεις των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (οι μεν του Ανδρέα, οι δε του Σημίτη ή και του Γ.Α.Π.) αποκρύπτοντας πόσο πολέμησαν κάθε αλλαγή. Κρύβουν τον τυχοδιωκτισμό τους τα χρόνια των μνημονίων, αλλά και την πολιτική τους ένδεια. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2010, πάρα την επερχόμενη χρεοκοπία, επιδίδεται σε έναν καταιγισμό μεταρρυθμίσεων πολλές από τις οποίες λοιδορήθηκαν και τώρα κάποιοι έρχονται να τις παρουσιάσουν σαν δικές τους.
Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στο Κίνημα Αλλαγής δεν μας ταιριάζει να επαναπαυόμαστε στις δάφνες του παρελθόντος.
Δώδεκα χρόνια μετά την χρεοκοπία, πολλές από τις αιτίες της είναι ακόμα εδώ, όπως και οι επιπτώσεις της πανδημίας. Μπροστά μας έχουμε μια ακόμα πρόκληση. Χρέος μας να την αναλύσουμε σωστά (4η Β.Ε, η επανάσταση στην παιδεία, η αλλαγή της φύσης της εργασίας, η κλιματική αλλαγή, η μετανάστευση), να αναγνωρίσουμε τις ανάγκες του ελληνικού λαού και να απαντήσουμε πειστικά στις αγωνίες του.
Να μιλήσουμε ρεαλιστικά μεν, αλλά και ριζοσπαστικά για την Ελλάδα του 2030.
Κάνεις δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πραγματικότητα ότι και σήμερα υπάρχουν μη προνομιούχοι, συμπολίτες μας που αισθάνονται ότι η φωνή τους δεν ακούγεται, εργαζόμενους, αγρότες και μικρομεσαίους επιχειρηματίες που δυσκολεύονται να βγάλουν τον μήνα ή ακόμα και στα πρόθυρα της φτώχειας, νέους επιστήμονες με αβέβαιο μέλλον.
Δεν μπορεί να είναι επιλογή, σε μια εποχή αυτοματοποίησης, η λογική περισσότερες ώρες εργασίας, λιγότερα λεφτά, λιγότερος ελεύθερος χρόνος που προτείνει η Ν.Δ.
Η πανδημία ανέδειξε την επιτακτική ανάγκη ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους και διέλυσε τους νεοφιλελεύθερους μύθους ότι η αγορά λύνει κάθε πρόβλημα μέσω της αυτορρύθμισης. Έδειξε πως οι πολιτικές προτάσεις της σοσιαλδημοκρατίας είναι πιο αναγκαίες από ποτέ. Κατέδειξε με το πλέον πειστικό τρόπο πως μία κυβέρνηση της Νέας Δεξιάς και μία αξιωματική αντιπολίτευση χωρίς απαντήσεις οδηγούν την χώρα σε νέα αδιέξοδα.
Εμείς οφείλουμε να μεταφράσουμε σε πειστικές πολιτικές τα αιτήματα για αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, δίκαιη φορολογία, κοινωνική προστασία, απελευθερωμένη οικονομία από γραφειοκρατικά ή παρασιτικά δεσμά, σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα που προάγει τις ίσες ευκαιρίες, περιβαλλοντική προστασία και αποτελεσματική διαχείριση υδάτινων πόρων. Να μιλήσουμε για ισότητα, ισονομία, να καταπολεμήσουμε τον σεξισμό και την ομοφοβία.
Το φθινόπωρο μας φέρνει ένα ακόμα στοίχημα. Τις εσωκομματικές μας διαδικασίες. Να επιδιώξουμε την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή προοδευτικών πολιτών και η επόμενη μέρα να μας βρει πιο δυνατούς και ενωμένους.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάντα τολμούσε και οι πρωτοβουλίες του ανεδείκνυαν μια Ελλάδα πρωταγωνίστρια, δίνοντας προοπτική στον ελληνικό λαό. Αυτό πρέπει να κάνουμε και σήμερα. Να ονειρευτούμε και πάλι μια Ελλάδα που πρωταγωνιστεί και πετυχαίνει.
Γιάννης Ανδρέου μέλος της Κ.Π.Ε του Κινήματος Αλλαγής και Αν. Γραμματέας του Τομέα Κοινωνικής ένταξης και συνοχής.
