Οι Ευρωεκλογές της 26ης Μάη είναι ίσως οι πιο κρίσιμες και σίγουρα οι πιο αποφασιστικές για το μέλλον της ηπείρου μας. Από το αποτέλεσμά τους θα κριθεί η πορεία της Ε.Ε στο άμεσο μέλλον. Οι επιλογές μας στην κάλπη της Ευρωβουλής είναι καθοριστικής σημασίας, αφού το 80% των πολιτικών που διαμορφώνουν τη ζωή μας νομοθετούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Το μεταπολεμικό όραμα της ενωμένης Ευρώπης έχει ξεθωριάσει σημαντικά και η Ένωση περνάει μια παρατεταμένη κρίση. Οι ευρωπαίοι πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν την διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, την επακόλουθη ανασφάλεια για το μέλλον τους, έναν εντεινόμενο κίνδυνο φτωχοποίησης και περιθωριοποίησης. Αυτό, σε συνδυασμό με προκλήσεις όπως προσφυγικό, κλιματική αλλαγή, 4η βιομηχανική επανάσταση, συνθήκες εργασίας, φορολογικοί παράδεισοι, χρηματοπιστωτικό σύστημα, τρομοκρατία, που κάνουν την εμφάνιση τους ολοένα εντονότερη και με απουσία πειστικών απαντήσεων, απειλούν την ίδια την ύπαρξη της Ένωσης. Στις νεότερες γενιές δε, το πρόβλημα της κοινωνικής περιθωριοποίησης και της πολιτικής αποστασιοποίησης γίνεται εντονότερο, αφού η προσήλωση στην οικονομική ένωση και οι μακροχρόνιες πολιτικές σκληρής λιτότητας, ενισχύουν το αίσθημα ότι η Ένωση δεν λύνει τα προβλήματά τους, δεν τους εξασφαλίζει ένα καλύτερο μέλλον, παρά μόνο προωθεί τα συμφέροντα κάποιων συγκεκριμένων ελίτ. Τα παραπάνω δημιουργούν ένα ασφυκτικό περιβάλλον οδηγώντας στην άνοδο των ακροδεξιών και λαϊκίστικων φωνών με τις «εύκολες λύσεις». Και ο κίνδυνος της επιστροφής στις πιο μαύρες μέρες της ηπείρου μας είναι υπαρκτός.
Στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο θα δοθεί σκληρή μάχη απέναντι στην Ευρωπαϊκή συντήρηση και τις πολιτικές της. Θα κριθεί το κεκτημένο του κοινού ευρωπαϊκού οράματος και η ενίσχυσή του, με εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων, που μεγεθύνθηκαν από τις πολιτικές λιτότητας, αλλιώς όσα πετύχαμε θα τεθούν σε κίνδυνο με ενίσχυση των ευρωφοβικών φωνών.
Στο χέρι μας είναι να διαλέξουμε αν προτιμάμε συνέχιση της σκληρής λιτότητας ή αν θα πάρουμε έναν άλλο δρόμο. Αυτόν που προτείνουν οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές και το Κίνημα Αλλαγής στην κατεύθυνση της μιας δίκαιης πολιτικής Ένωσης. Με πολιτικές που ευνοούν τους πολλούς και όχι τις οικονομικές ελίτ και το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Να τεθούν εκ νέου οι βασικές προτεραιότητές της καθιστώντας την και πάλι πόλο ανάπτυξης και δικαιοσύνης. Να γίνει πρωτοπόρος στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της φτώχειας. Να εντείνουμε τις προσπάθειες για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ενίσχυση της πραγματικής αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών και κοινωνικών ομάδων. Να στρέψει επιτέλους το βλέμμα της στους συμπολίτες μας που βρίσκονται στο περιθώριο. Είναι η ώρα για αλλαγή κατεύθυνσης της Ε.Ε.
