Ανάπτυξη με μια φυγή στο μέλλον

Η Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια βρίσκεται σε μια παρατεταμένη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, με αβέβαιες τις προοπτικές εξόδου από αυτήν.
Δημοσιονομική σπατάλη, χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, προνομιακές σχέσεις κράτους - οργανωμένων ομάδων συμφερόντων, είναι κάποια από τα βασικά αίτια.
Η ταυτόχρονη, και δυστυχώς μόνιμα απαντώμενη στην πατρίδα μας, έλλειψη εθνικής συνεννόησης, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα, επέτεινε την κοινωνική και πολιτική αστάθεια, επηρέασε την ταχύτητα της δημοσιονομικής προσαρμογής και αφαίρεσε την δυνατότητα διαμόρφωσης ενός νέου εθνικού παραγωγικού προτύπου, ως διέξοδο από την κρίση.
Οχτώ χρόνια από την υπογραφή του πρώτου προγράμματος, η οριστική έξοδος από την κρίση παραμένει αβέβαιη. Μέτρα υπερφορολόγησης, αύξησης εισφορών, αύξησης των έμμεσων φόρων, που πλήττει κυρίως τους ασθενέστερους, συρρίκνωσης του ύψους των επενδύσεων, οι συντάξεις και οι επιστροφές φόρων που δεν έχουν αποδοθεί, εξασφαλίζουν πρωτογενή πλεονάσματα μαμούθ και συντηρούν την διαφημιζόμενη από την κυβέρνηση δημοσιονομική σταθερότητα και την θεωρία της υποτιθέμενης καθαρής εξόδου.
Τελικό αποτέλεσμα όμως των πολιτικών αυτών ο στραγγαλισμός των μικρομεσαίων, του μικρομεσαίου επιχειρηματία, του υπαλλήλου, του εργάτη, του συνταξιούχου, της μικρής ιδιοκτησίας. Αντ’ αυτού, δεν υπάρχει καμία πολιτική ενδυνάμωσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και την διεθνούς θέσης της χώρας, και θέτει σε αμφιβολία τις όποιες αναπτυξιακές της προοπτικές, αφού αυτοί οι στόχοι δεν επιτρέπουν αλλαγή της δημοσιονομικής αυτής πολιτικής.
Με το αποτύπωμα της κρίσης στην κοινωνία ιδιαίτερα αισθητό, επιβάλλονται άμεσα μέτρα και πολιτικές, ώστε η ελληνική οικονομία να εισέλθει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης. Απαιτείται μια φυγή στο μέλλον, η αξιοποίηση των αλλαγών στο νέο διεθνές περιβάλλον, η έμφαση στην καινοτομία, στην εκπαίδευση και στην τεχνολογική πρόοδο. Όχι η επιστροφή σε συντηρητικές επιλογές του χθες.
Όχι άλλοι πειραματισμοί. Απαιτείται επειγόντως νέο αναπτυξιακό πρότυπο βασισμένο στην ποιότητα, στην εξωστρέφεια, με σεβασμό στο περιβάλλον που θα καταστήσει την χώρα ανταγωνιστική. Αν και είναι δύσκολη η κατάσταση, η χώρα μπορεί να ανταποκριθεί. Οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε τις δυνάμεις της εργασίας, της επιστήμης, του πολιτισμού μέσα από ένα νέο αξιόπιστο σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Ο κόσμος αλλάζει ταχύτατα. Η 4η βιομηχανική επανάσταση είναι προ των πυλών, οι παγκόσμιες προκλήσεις που έρχονται πολλές. Όπως και οι ευκαιρίες που εμφανίζονται μπροστά μας. Πρέπει να τις αδράξουμε. Δεν μας αξίζει ένα μέλλον με μετανάστευση νέων ανθρώπων, χρόνια ανεργία, υποαπασχόληση σε κακοπληρωμένες δουλειές, περιστολή των δικαιωμάτων, διαιώνιση των ανισοτήτων, υποβάθμιση του περιβάλλοντος,
Η πατρίδα μας έχει δυο επιλογές, ή να παραμείνει στάσιμη με διαιώνιση της μιζέριας και της κοινωνικής και πολιτικής αστάθειας ή κάνει μια φυγή στο μέλλον, στον δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης, για όλους και αν θα είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του μέλλοντος ή όχι. Γιατί η πραγματικά προοδευτική και πατριωτική επιλογή είναι η ανασυγκρότηση της πατρίδας μας, με όρους κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης.