Η Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια βρίσκεται σε μια παρατεταμένη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, με αβέβαιες τις προοπτικές εξόδου από αυτήν.
Δημοσιονομική σπατάλη, χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, προνομιακές σχέσεις κράτους - οργανωμένων ομάδων συμφερόντων, είναι κάποια από τα βασικά αίτια.
Πριν από ένα χρόνο 212.000 πολίτες συμμετείχαν σε μια άψογη διαδικασία και έδωσαν το έναυσμα για την δημιουργία ενός προοδευτικού φορέα, για την αναγέννηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης και για μια νέα προοδευτική προοπτική στη χώρα. 212.000 συμπολίτες μας ένωσαν τις δυνάμεις τους προσδίδοντας δυναμική στην προσπάθεια αυτή και έγιναν συνιδρυτές της προοδευτικής παράταξης.
Το 1974, με τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ιδρύεται το ΠΑΣΟΚ, που συνέβαλε καθοριστικά στην σταθεροποίηση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και την μεταπολιτευτική πρόοδο του ελληνικού λαού.
Τον Ιούνιο του 2015, την εποχή της «υπερήφανης» διαπραγμάτευσης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και της θεωρίας των παίγνιων του Βαρουφάκη, που κόστισαν με μετριοπαθείς υπολογισμούς τουλάχιστον 100 δις ευρώ, επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, απώλεια της αξίας των τράπεζων που είχαν ανακεφαλαιοποιηθεί ύψους 25 δις, ο πρωθυπουργός σε μια χαλαρή συζήτηση με δημοσιογράφους ελληνικών και ξένων μέσων ενημέρωσης, ρωτήθηκε πότε θα φορέσει γραβάτα: «Όταν θα καταφέρω να κουρευτεί το χρέος».
Μετά το σκίσιμο των μνημονίων και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που διατράνωνε ο πρωθυπουργός την περίοδο της αντιμνημονιακής του περιόδου, ακολούθησε το 3ο και επαχθέστερο μνημόνιο και μια ανελέητη φοροκαταιγίδα. Πλέον, σε μια μακρά προεκλογική περίοδο ο Τσίπρας και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βρήκαν νέο αφήγημα. Καθαρή έξοδος και επιστροφή στην κανονικότητα. Είναι όμως έτσι; Σε κάθε ομιλία του ο πρωθυπουργός αναγγέλλει την «Καθαρή έξοδο», αλλά το αφήγημα του το αποδομούν οι ίδιοι οι υπουργοί του, με πρώτο και καλύτερο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
5 Μαΐου. Η Μαύρη επέτειος. Τρείς εργαζόμενοι και ένα αγέννητο μωρό δολοφονούνται. Αυτό το έγκλημα δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί.....
Και δεν θα ξεχάσουμε. Ούτε όσους έσπειραν το μίσος στην ελληνική κοινωνία, με αποτέλεσμα να επικρατήσει ο διχασμός και η τυφλή βία.
Έστω και τώρα, πρέπει να αποδοθεί Δικαιοσύνη.
Πρωτομαγιά 2018. Με το οκτάωρο και την σταθερή εργασία να έχουν τεθεί σε αμφισβήτηση, τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης και την ανασφαλιστη εργασία να έχουν κυριαρχήσει, την ασφάλεια στην εργασία να μην θεωρείται αυτονόητη, η σημερινή ημέρα είναι ημέρα μνήμης, τιμής και αντίστασης απέναντι στις νεοφιλελεύθερες, αντεργατικές πολιτικές λιτότητας. Η σημερινή μέρα πρέπει να αποτελέσει εκ νέου σημείο έμπνευσης και νέων οραμάτων με επίκεντρο τον εργαζόμενο, τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, τον αγρότη. Τίποτα δεν χαρίζεται.
Στην Ελλάδα, οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο είχαν την σφραγίδα των κυβερνήσεων της δημοκρατικής παράταξης, αλλά παρ' όλα αυτά οι πελατειακές δομές και αντιλήψεις, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, κατάφεραν να επιβιώσουν. Είναι οι δομές αυτές που ευθύνονται κυρίως για την υποχώρηση των δημοκρατικών θεσμών, την απομάκρυνση των πολιτών από τις πολιτικές διαδικασίες, την μεγέθυνση του συγκεντρωτικού κράτους, την γιγάντωση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη στρεβλή ανάπτυξη.
Μετά από 8 χρόνια οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, άγονες αντιπαραθέσεις και διχασμούς, το διακύβευμα για την χώρα παραμένει το ίδιο. Η υιοθέτηση εκείνων των μεγάλων θεσμικών αλλαγών που θα οδηγήσουν την Ελλάδα όχι μόνο στην έξοδο από τα μνημόνια, αλλά και από όσα μας οδήγησαν εκεί.
Στα χρόνια της κρίσης μετά το 2008 υπολογίζεται ότι περίπου 427.000 συμπολίτες μας έχουν φύγει από την Ελλάδα, κυρίως νέοι επιστήμονες. Η τάση αυτή πρέπει να αντιστραφεί με νέες θέσεις εργασίας, εξασφαλίζοντας όμως την ισότιμη πρόσβαση σε αυτές για όλους τους πολίτες. Έπειτα από σχεδόν μια δεκαετία ύφεσης, που συνδυάστηκε με μεγάλη μείωση εισοδημάτων και ανεργία, είναι βασικό ζήτημα για την ελληνική οικονομία η ανάταξή της με στοιχεία κοινωνικής δικαιοσύνης, που θα βελτιώσει την θέση της χώρας και την καθημερινότητα των πολιτών.